Πόσο «αθώα» είναι η επικοινωνία μεταξύ δύο ανθρώπων που κάποτε υπήρξαν ερωτευμένοι; Πόσο αυτονόητη η αποδοχή της σχέσης τους από τα νέα πρόσωπα της ζωής τους; Δύσκολο να αποφανθεί κανείς αν δεν γνωρίζει την κοινή τους ιστορία και τις λεπτομέρειες του χωρισμού τους.Πολλές φορές συμβαίνει διότι η λήξη της ερωτικής τους σχέσης δεν ήταν αρκετή ώστε να σημάνει και το τέλος του ισχυρού δεσμού που κατά τα άλλα τους συνδέει, τόσο μεταξύ τους, όσο και με το δίκτυο φίλων που μοιράζονται. Είναι όμως αυτή η σχέση ανταγωνιστική προς εσάς; Ο φίλος σας συμπεριφέρεται σαν να μην ήταν, διαβεβαιώνοντάς σας για τα ερωτικά του συναισθήματα και προσκαλώντας σας στην παρέα του. Το θέμα είναι, τον εμπιστεύεστε; Ή μήπως η εμπιστοσύνη δεν είναι καν το θέμα;
Όσοι αποδοκιμάζουν τη διατήρηση στενών επαφών με τους πρώην συντρόφους θα συμμερίζονταν πολλές από τις ανησυχίες σας, με το σκεπτικό ότι τέτοιες διακηρύξεις αγάπης και φιλίας μεταξύ αλλοτινών εραστών δεν γίνεται να μην κλονίζουν το αίσθημα ασφάλειας των σημερινών τους συντρόφων. Διότι αναπόφευκτα, οι τελευταίοι θα αναρωτηθούν μήπως στην πραγματικότητα αποτελούν παρέκβαση στην ιστορία μιας σχέσης που δεν έχει ακόμη γράψει το τελευταίο της κεφάλαιο – και θα απαιτήσουν χειροπιαστές εγγυήσεις προκειμένου να διασκεδάσουν τις ενοχλητικές τους υπόνοιες. Προτιμότερο λοιπόν τα όρια να τίθενται από την αρχή, με τα κεφάλαια να κλείνουν οριστικά και αμετάκλητα.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη άποψη, εκείνων που θεωρούν ότι η μοναδική πραγματική απειλή για τις σχέσεις είναι η ίδια η πραγματικότητα. Βέβαια, είναι ανθρώπινο καμιά φορά να πιάνετε τον εαυτό σας να ζηλεύει, οπότε, όχι, δεν θα έλεγα ότι είστε κτητική και παράλογη. Είστε απλά θορυβημένη. Αν πάντως οι εξηγήσεις του φίλου σας ευσταθούν, τότε δεν έχει νόημα να αποθαρρύνεστε από τις συναναστροφές του με την πρώην του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου